- حرف صحابت(حَ فِ صَ بَ)
شمس قیس گوید: واو و راء است که در اواخر بعضی اسامی معنی خداوندی چیزی دهد، چنانکه پیشه ور، هنرور، تاج ور، و بهمین معنی رنجور و مزدورو دستور یعنی خداوند رنج و مستحق مزد و خداوند دست و منصب، و آنچه اجازت را دستوری خوانند از این است، یعنی او را صاحب (ید) گردانیدن است بر آن کار. (المعجم فی معاییر اشعارالعجم ص 168). رجوع به ’ور’ شود
